W Razie Napadu

Każdy z nas może być świadkiem przestępstwa.

Data publikacji 26.10.2010
Sytuacji takiej towarzyszy szereg nieprzyjemnych emocji. Strach, gniew, bezradność, czasami zawstydzenie. Co zrobić? Jak się zachować? Czy mogę jakoś pomóc? Co na to prawo? – zadajemy sobie trudne pytania. Pamiętaj: masz moralny obowiązek udzielenia pomocy zaatakowanej osobie, choć nie musisz się przy tym fizycznie narażać, a prawo jest po Twojej stronie.

Nie bądź obojętny. Dziś pomożesz komuś, jutro ktoś pomoże Tobie.

6 zasad udzielania pomocy:

  • Pomagam, nie narażając się na niebezpieczeństwo.
  • Zwracam się bezpośrednio do innych osób, wskazując im, jak one mogą pomoc.
  • Obserwuje dokładnie , zapamiętuje cechy wyglądu sprawcy.
  • Wzywam pomoc, telefonując pod 112 lub 997.
  • Troszczę się o ofiarę.
  • Jestem gotów złożyć zeznania.


1. POMAGAM, NIE NARAŻAJĄC SIĘ NA NIEBEZPIECZEŃSTWO:
Nie musisz wykręcić ręki napastnikowi, aby udzielić skutecznej pomocy jego ofierze. Zresztą sprawca to najczęściej osoba większa i silniejsza od nas. Fizyczna reakcja może wzmóc przemoc i popchnąć zdesperowanego napastnika do działań skrajnie niebezpiecznych. Najczęściej wystarczy zasygnalizować, że sytuacja nie rozgrywa się już wyłącznie między sprawcą a jego ofiarą, że są ludzie, którzy widzą, słyszą, zapamiętują a swoje spostrzeżenia mogą natychmiast przekazać policji. Sprawca będzie chciał jak najszybciej oddalić się z „gorącego” miejsca np. widząc, że sięgamy po telefon komórkowy. Rozmawiając ze sprawcą nie prowokuj i nie daj się sprowokować. Nie popisuj się. Twoim celem ma być zażegnanie niebezpieczeństwa a nie wdanie się awanturę i wymierzanie kary.

2. ZWRACAM SIĘ BEZPOŚREDNIO DO INNYCH OSÓB, WSKAZUJĄC IM, JAK ONE MOGĄ POMÓC.
Sprawcy napadów najchętniej wybierają miejsca odludne, choć coraz częściej atakują również w miejscach publicznych, takich jak przystanki, autobusy, pasaże handlowe. Maskując swoje przestępcze zamiary, potrafią stworzyć wrażenie, że mamy do czynienie np. ze zwykłą sprzeczką i nic złego się nie dzieje. Licząc na brak reakcji ofiary i jej otoczenia działają szybko i z zaskoczenia. Widząc, że masz do czynienia z napadem poinformuj o tym otoczenie. Do osób zwracaj się bezpośrednio, używając zwrotów grzecznościowych (Pan / Pani), wskazując im sposób działania np.: „Proszę, niech Pani zadzwoni po policję”, „Niech Pan wyjdzie przed budynek i wskaże policjantom drogę do miejsca zdarzenia”.

3. OBSERWUJĘ DOKŁADNIE, ZAPAMIĘTUJĘ CECHY WYGLĄDU SPRAWCY.
Obserwując sprawcę zapamiętaj jego: wiek, płeć, wzrost , budowę ciała, kształt twarzy, kolor włosów i oczu. Szczególnie przydatne są cechy indywidualne sprawcy: tatuaże, blizny, przebarwienia i znamiona, ubytki i zniekształcenia oraz jego ubioru: łaty, naszywki, aplikacje, ćwieki. Jeżeli sprawca porusza się samochodem, zapamiętajmy jego markę, kolor, numer rejestracji oraz ewentualne uszkodzenia i przeróbki. Swoje spostrzeżenia natychmiast zanotuj.

4. WZYWAM POMOC, TELEFONUJĄC POD 997 LUB 112.
Telefon komórkowy jest najszybszym narzędziem komunikacji. Jeżeli nie masz go Ty może go mieć ktoś w pobliżu. Połączenia z numerem 112 jest bezpłatne i może być realizowane pomimo braku aktywnej karty SIM. Z telefonu stacjonarnego możesz uzyskać bezpłatne połączenie z numerem 997. Zanim przekażesz informację uporządkują sobie według następującego schematu: CO?, GDZIE?, KIEDY? się dzieje; KTO?, JAK?, CZYM? DLACZEGO? to robi. Udziel zwięzłej odpowiedzi na każde pytanie zadane Ci przez operatora. Nie musisz podawać swoich danych, choć bez nich interwencja może okazać się niemożliwa. Policja interweniuje bezpłatnie.

5. TROSZCZĘ SIĘ O OFIARĘ.
Mając do czynienia z osobą ranioną, udziel jej pierwszej pomocy i sprowadź pomoc medyczną. Osób z podejrzeniem urazu kręgosłupa nie przemieszczaj i zabezpiecz miejsce w którym się znajduje, tak aby np. na nią nikt nie najechał. Osobę nieprzytomną bez podejrzenia urazu kręgosłupa ułóż w pozycji bocznej ustabilizowanej sprawdzając czy może swobodnie oddychać. Udzielając pomocy osobie zakrwawionej, użyj rękawiczek. Ofiarę wychłodzoną przykryj kocem, marynarką, płaszczem. Ofiara w szoku może zachowywać się w sposób dziwny, rozmawiaj z nią spokojnie i nie pozwól jej oddalić się przed przybyciem lekarza. Szczególnie niebezpieczne i często bagatelizowane są urazy głowy. Jeżeli okaże się, że mogłeś udzielić pomocy osobie, której życie było zagrożone, a nie zrobiłeś nic w tej sprawie, grozi Ci odpowiedzialność karna.

6. JESTEM GOTÓW ZŁOŻYĆ ZEZNANIA.
Nie ma kary bez dowodu winy. Bez Twoich zeznań sprawca pozostanie bezkarny, będzie działał dalej, atakując kolejne osoby. Kiedyś możesz to być Ty. Wielu sprawców unika kary, ponieważ świadkowie nie składają zeznań, tłumacząc się strachem, brakiem czasu albo z powodu zwykłego wygodnictwa. Decydując się na złożenie zeznań, możesz skorzystać z kilku rozwiązań prawnych, które uchronią Cię przed zemstą sprawcy, jakimi są okazanie przez lustro weneckie, utajnienie adresu, w przypadkach szczególnych zachowanie wszelkich danych do wiadomości sądu i prokuratury.


*wykorzystując zawarte na stronie treści, zdjęcia lub filmy proszę powoływać się na źródło informacji –www.siemiatycze.policja.gov.pl

Powrót na górę strony